Moja przygoda z rehabilitacją zwierząt rozpoczęła się przypadkiem, ale od kiedy się rozpoczęła, ani razu nie żałowałam tego wyboru.
Rozpoczynając studia fizjoterapii na Wydziale Rehabilitacji Warszawskiej AWF, planowałam pracować z kontuzjowanymi sportowcami. Znalazłam wtedy informację o organizowanym w Polsce kursie z zakresu fizjoterapii zwierząt – zapisałam się. Zdobyłam wtedy tytuł zawodowy Zoofizjoterapeuty i od tego czasu, czyli od 2009 roku, pracuję wyłącznie z czworonogami. Początkowo byłam związana z Kliniką Weterynaryjną „Vets”, a w latach 2011 – 2016 r. pracowałam w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt „Psychodnia”. Od 2009 r. jestem wykładowcą na kursie fizjoterapii zwierząt. Od 2009 r., czyli od daty założenia Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów, pełnię nieprzerwanie funkcję Prezesa Stowarzyszenia. W 2013 r. pomagałam w opracowaniu Standardu Kompetencji Zawodowych dla zawodu Zoofizjoterapeuty, tworzonym na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, pełniąc funkcję Eksperta Merytorycznego.
Od 2014 roku jestem współwłaścicielką oraz wykładowcą niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego o nazwie Studium Fizjoterapii Zwierząt. Swoją wiedzę poszerzam uczestnicząc w licznych konferencjach, szkoleniach oraz warsztatach doskonalenia zawodowego (ukończyłam m. in. Kurs Terapii Metodą Dorna dla zwierząt, warsztaty z zakresu kinesiology tapingu podczas Konferencji IAVRPT w Szwecji). Jestem członkiem VEPRA (Veterinary European Physiotherapy and Rehabilitation Association).
Jestem autorką licznych artykułów do pism branżowych oraz prelegentem na konferencjach o tematyce rehabilitacyjnej. Prywatnie jestem właścicielką niepowtarzalnego Rudego, który jest mieszańcem beagle’a i posokowca bawarskiego.
